Nog iets meer dan 5 weken en de Sint doet weer zijn ronde. Echter, in Frankrijk kennen ze hem niet op de manier waarop wij hem kennen. In het noorden van Frankrijk kan het zijn dat hij nog wat huizen meepikt, maar dieper in het zuiden deelt hij geen cadeautjes en chocola uit.
Ik heb 6 december altijd een heel magische dag gevonden voor de kindjes, maar ook voor mij. Zij keken al weken op voorhand uit naar de Sint, ik keek al weken op voorhand uit naar de avond voordien: het klaarzetten van alle spulletjes en snoepjes.
Sinterklaas, een traditie die ik met onze verhuis niet naast me neer wilde leggen. Ik wil nu nog niet hoeven te vertellen dat Sinterklaas niet bestaat. Ik wil nog een aantal jaren fonkelende oogjes zien op 6 december. De oplossing lag eigenlijk erg voor de hand, en de kindjes waren meteen mee in mijn verhaal.
Waar woont de Sint? Juist, in Spanje. Welke taal spreken de Sint en zijn Pieten? Inderdaad, Nederlands. De Sint is dus net als wij lang geleden geëmigreerd, maar brengt op zijn verjaardag toch nog cadeautjes en snoep naar brave, Belgische kindjes. Welk land passeert de Sint alvorens aan te komen in België? Hiervoor heb ik samen met de kindjes de wereldbol even bestudeerd. Voilà, we zijn er… hij passeert eerst Frankrijk.
Vóór zijn aankomst in Antwerpen, zoekt hij dus de Belgische kindjes op die in Frankrijk wonen. Dat verklaart ook meteen waarom Loïc en Maéva op school en in de buurt niets zullen zien of horen over Sinterklaas. Franse kindjes kennen hem immers niet.
Joepie, ik blijf mijn magische avond dus nog een aantal jaren behouden. Nog even routeplanner erbij nemen om te kijken of hij nu de 1ste, 2de of 3de december in Dordogne passeert…
Reactie plaatsen
Reacties