Onze God leeft in Frankrijk en houdt van eten. Gelukkig gaan die twee goed samen: Frankrijk en eten . Hij doet dat bovendien het liefst een hele dag door. Jammer voor hem dat ze op school geen tussendoortje eten tijdens de speeltijd. Dus ’s morgens wordt er thuis stevig ontbeten , en ’s middags krijgen ze een uitgebreide menu voorgeschoteld. Daarna is het weer wachten tot mama en papa om 16u30 iets bijhebben aan de schoolpoort. (De garantie om voor de rest van de avond een slechtgehumeurd kind te hebben: vergeet zijn/haar koek mee te nemen .)

Eten is hier in Frankrijk heel belangrijk. Een maaltijd die uitsluitend uit boterhammen bestaat, kennen ze hier niet. Hier eten ze eigenlijk 2x warm. Sinds onze verhuis naar Dordogne, proberen we die gewoonte over te nemen. Ik kook niet 2x warm, maar ik maak ’s avonds wat meer zodat Kim en ik er de volgende dag ’s middags opnieuw van kunnen eten met een stuk brood erbij . Maar de kindjes, die eten dus wel echt 2x volledig warm per dag.

De Périgord (een andere benaming voor Dordogne) kent heel wat streekproducten. Ik ga ter afwisseling proberen ook af en toe een blog over eten en drinken te posten. Vandaag starten we met een van de meest bekende streekproducten…Filet de canard. Eendenborstfilet, dus. Heel lekker en zacht van smaak. De onderkant van zo een ‘filet de canard’ is een laagje vet. Je kan kiezen om het eraf te snijden of om het gewoon mee op te eten.

Om een eendenborstfilet zo goed mogelijk te bakken, snijd ik hem in (grote) reepjes. Als ik de filet helemaal in zijn geheel bak, is het moeilijker om hem vanbinnen helemaal te krijgen zoals gewenst. Alle kleinere stukjes kan ik makkelijk omdraaien en zo gaart het vanbinnen veel beter.

Er zijn verschillenden die zeggen dat je geen vetstof moet toevoegen voor het bakken van een filet de canard, net omdat hij een vetrand heeft, maar ik gebruik toch graag een beetje boter. Ik bestrooi het vlees met wat peper en zout en laat het op een rustig vuur bakken.

Als groente koos ik voor een mengeling van broccoli, boontjes en courgette . Je kan kiezen of je ze kookt of stoomt. Deze keer heb ik ze nog gekocht in de winkel , hopelijk volgend jaar uit onze eigen moestuin!

Voor de patatjes wilde ik gefrituurde . Na het schillen van de aardappelen, spoel ik ze niet af. Ik heb eens gelezen dat het water het zetmeel eraf zou spoelen, en dat net het zetmeel het knapperig maakt.

Het bakproces:

Ik bak ze ongeveer 4 minuutjes voor op 140°. Op die manier worden ze vanbinnen al gekookt.

Ik laat ze daarna even afkoelen.

Het is pas de 2de keer dat ik ze bak op 180°, en nu krijgen ze hun korstje.

 

Vlees gebakken, patatjes gefrituurd en groentjes gaar? Klaar om te serveren.

 

Oh, ja… ideaal bij eendenborstfilet is een glaasje rode wijn . Rode wijn is voor mij rode wijn , maar Kim zegt dat ik zeker moet meegeven dat het ideaal is met een Bordeaux of Pécharmant, lokale wijnen uit Dordogne.

(Voor zij die zich afvragen welke vorm mijn placemat nu heeft… het zijn de contouren van ons geliefde Dordogne. Een DIY-projectje van een tijdje geleden…)